Լաց էլ կա, լաց էլ

Մեկը լալիս է նորածնի պես՝

Ճչում է, սակայն…արցունքներ չկան:

Մեկն էլ բերանից ծպտուն չի հանում

Բայց արցունքներն են շիթ-շիթ լճանում:

Մեկն էլ ինձ նման (գուցե նաև՝ քո),

Բարձր ճչալու սովոր չէ բնավ,

Եվ արցունքներն էլ աչքից չեն հորդում,

Այլ հոսում են ներս

ՈՒ կիտվում դանդաղ

Չեչաքարի պես ծածկված սրտում:

Պարույր Սևակ